Το Τριμελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου αποφάνθηκε ότι έφυγε από τη ζωή εξαιτίας του εμβολιασμού
Το δικό της Γολγοθά
βιώνει από τα τέλη του Μάη του 2021 η οικογένεια της αδικοχαμένης Γλυκερίας Μανουσάκη, η οποία «έφυγε» μετά από τον εμβολιασμό της με το Astra Zeneca κατά του κορονοϊού.Τέσσερα χρόνια μετά ήρθε η ηθική δικαίωση της οικογένειας στη μνήμη της Γλυκερίας, μέσα από μια δικαστική απόφαση, η οποία σύμφωνα με το δικηγόρο της συγκεκριμένης πλευράς έρχεται να στείλει το μήνυμα για τα λάθη και τις παραλείψεις που φαίνεται πως έγιναν εκείνη την χρονική περίοδο, της πανδημίας.
Πριν λίγο καιρό λοιπόν εκδικάστηκε η απόφαση και η Έδρα του Δικαστηρίου ήταν αναγνώρισε πλήρως την ευθύνη που οδήγησε την υγεία της Γλυκερίας Μανουσάκης σε τραγική κατάληξη.
Ηταν μια τεράστια νίκη σε επίπεδο ηθικό, για την εκλιπούσα και την οικογένεια της, όπως άλλωστε χαρακτηριστικά αναφέρει στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο δικηγόρος κ. Μάνος Βελεγράκης για την υπόθεση:
«…σε αγωγή αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης που άσκησε η οικογένεια 43χρονης που πέθανε εξαιτίας του εμβολιασμού της με συγκεκριμένο σκεύασμα κατά του κορωνοϊου, τόσο κατά του Ελληνικού Δημοσίου όσο και κατά της 7ης ΥΠΕ Κρήτης, εξεδόθη η μη οριστική υπ’ αριθ. 459/2025 απόφαση του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Ηρακλείου, η οποία απεφάνθη ότι, σε περίπτωση που, συνέπεια της συνταγματικώς θεμιτής και νόμιμης, πραγματοποίησης εμβολιασμού, επέλθει ευθέως βλάβη στην υγεία προσώπου, δηλαδή βλάβη μη οφειλόμενη σε παρεμβαλλόμενη παράνομη πράξη ή παράλειψη (όπως χορήγηση ελαττωματικού ή ακατάλληλου σκευάσματος ή πλημμέλειες κατά τον εμβολιασμό), ανακύπτει ευθέως από το άρθρο 4 παρ. 5 σε συνδυασμό με το άρθρο 25 παρ. 4 του Συντάγματος, με το οποίο κατοχυρώνεται η αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης των πολιτών, ευθύνη του κράτους προς εύλογη αποκατάσταση της ζημίας του παθόντος, υπό την έννοια της αποκατάστασης τόσο της τυχόν υλικής όσο και, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 του Α.Κ., της ηθικής βλάβης.
Ότι περαιτέρω, στην προκείμενη περίπτωση, ο εμβολιασμός της θανούσης τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με την επελθούσα βλάβη της υγείας της που οδήγησε τελικώς στο θάνατό της, όπως αποδεικνύεται από το σύνολο των αποδεικτικών στοιχείων κι ότι κατόπιν τούτων, το Δικαστήριο κρίνει ότι ο θάνατος της 43χρονης, συνιστά υπέρμετρη θυσία την οποία υπέστη χάριν του συμφέροντος του κοινωνικού συνόλου (εν προκειμένω της προστασίας της δημόσιας υγείας από τη διάδοση του covid-19), για την οποία το Ελληνικό Δημόσιο οφείλει να καταβάλει εύλογη αποζημίωση. Επομένως, το πρώτο εναγόμενο Ελληνικό Δημόσιο ενέχεται σε αποζημίωση, κατ’ άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος, ως χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ισότητας στα δημόσια βάρη, που διαταράχτηκε με την ως άνω υπέρμετρη βλάβη της υγείας της 43χρονης, η οποία είχε ως αποτέλεσμα το θάνατό της από τη χορήγηση της πρώτης δόσης εμβολίου κατά του κορωνοΪού, και ευθύνεται για την εύλογη αποκατάσταση της προκληθείσας ζημίας, υπό την έννοια της αποκατάστασης τόσο της υλικής βλάβης όσο και, κατ’ ανάλογη εφαρμογή του άρθρου 932 του Α.Κ., της ψυχικής οδύνης.
Προκειμένου δε το Δικαστήριο να είναι σε θέση να προσδιορίσει ευχερώς το ποσό της αποκατάστασης της βλάβης (αποζημίωσης) αλλά και της ψυχικής οδύνης, διέταξε την προσκομιδή οικονομικών και φορολογικών στοιχείων της οικογένειας της θανούσης και ανέβαλε τη συζήτηση της αγωγής για τις 26 Νοεμβρίου 2025».
πηγή:
https://sinomosiologos.blogspot.com/2025/09/blog-post_6.html.
