Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
– Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι. //
// Happy are the free and free are the brave.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Μέση Ανατολή: Κλιμακώνεται η σύγκρουση Ισραήλ και Ιράν – Το Τελ Αβίβ χτυπά ενεργειακές υποδομές της Τεχεράνης
Η ένταση στη Μέση Ανατολή κορυφώνεται, με το Ισραήλ και το Ιράν να ανταλλάσσουν σφοδρά πλήγματα για τρίτη συνεχόμενη ημέρα. Στο στόχαστρο ενεργειακές και στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Τεχεράνη, που απαντά με βαλλιστικούς πυραύλους και drones, προκαλώντας δεκάδες νεκρούς και τραυματίες…
Τα ξαδέλφια παίρνουν εντολές να βαράει ο ένας τον άλλο, αλλά τους τελειώνουν σύντομα τα αγγούρια και γι αυτό έστειλαν στον εξάδελφο τους δικτάτορα με τα πεταγμένα μάτια έξω την παράκληση να στείλει την νεα παραγωγή…
Η ταινία συνεχίζετε…από αύριο η βόμβα τιμών θα ισοπεδώνει τα γκοίμ όλο και περισσότερο.
Πόσο χρονών είσαι 20, 30, 40, 50, 60 κοκ. Τι μπορείς να θυμηθείς από τη ζωή σου, αναλόγως της ηλικίας που βρίσκεσαι, πριν από 2 χρόνια, πριν από 5 χρόνια, πριν από 10, 20 χρόνια?
Τι θυμάσαι από αυτά τα χρόνια που σ΄ έστελναν συνεχώς οι εξουσίες μία στο ένα δήθεν πρόβλημα, μία στο άλλο δήθεν πρόβλημα? Oικονομικές κρίσεις- μνημόνια, υγειονομικές κρίσεις- πανδημίες, ενεργειακές κρίσεις, κλιματική αλλαγή- πράσινη ανάπτυξη και πράσινα άλογα, η Μακεδονία είναι Σκοπιανή, αλλοίωση του πληθυσμού, μας λένε συνέχεια ποιοι είναι οι εχθροί μας κι από ποιους πρέπει να φυλαχτούμε και συνέχεια μόνο ιστορίες για δράκους.
Οπότε σαν κατοικίδιο ζωάκι τρέχεις από δω και τρέχεις από κει σαν την άδικη κατάρα.
Όταν όμως γεννηθήκαμε δεν ανήκαμε σε κανέναν απ’ όλους αυτούς, που με αποδείξεις πάντα μας έστελναν κι μας στέλνουν συνεχώς στον όλεθρο.
Οπότε πρέπει να μάθουμε οπωσδήποτε ποιος μας έστειλε εδώ, τι ήρθαμε να κάνουμε μ’ ένα φυσικό σώμα επάνω στην Παν-Αγία Μητέρα Γαία, που πάμε μετά τον φυσικό μας θάνατο και να σταματήσουμε να τρέχουμε από δω και να τρέχουμε από κει σαν την άδικη κατάρα, γιατί με μύριες αποδείξεις δεν οδηγούνε πουθενά όλα αυτά που μας κατευθύνουν.
Ο μοναδικός τρόπος να γλυτώσουμε είναι να μάθουμε την αλήθεια και αυτή θα μας ελευθερώσει.
Σήμερα η Χριστιανική Δύση γιορτάζει την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους.
50 ημέρες μετά την σωματική ανάσταση του Χριστού, το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε, λέει, με την μορφή πύρινων γλωσσών και κάθισε στα κεφάλια των 12 Αποστόλων. Και τότε πληρώθηκαν όλοι με το Άγιο Πνεύμα και άρχισαν να ομιλούν ξένες γλώσσες και να κηρύττουν το ευαγγέλιο στα έκπληκτα πλήθη στη διάλεκτο του καθενός.
Όπως αναγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων (Κεφάλαιο 2, στίχοι 1 έως 12), Ρωμαίοι, Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, Μεσοποτάμιοι, Ιουδαίοι, Καππαδόκες, Πόντιοι, Φρύγες, Παμφύλιοι, Αιγύπτιοι, Λίβυοι, Κρήτες και Άραβες άκουσαν το ευαγγέλιο στη δική τους γλώσσα.
Έκτοτε διαπιστώνουμε ότι το Άγιο Πνεύμα δεν επισκέφτηκε ξανά τους Χριστιανούς και άφησε το πεδίο ελεύθερο στο κακό πνεύμα να εμπνέει τους εκπροσώπους του και να καταστρέφει κάθε ζωντανό πλάσμα επί της γης.
Σήμερα οι καλοί χριστιανοί κάθε δόγματος δεν ενδιαφέρονται για την αλληγορική σημασία της εορτής του Αγίου Πνεύματος αλλά για το ποιες υπηρεσίες και ποια καταστήματα είναι κλειστά και ποια ανοιχτά. Αυτό μόνο τους ενδιαφέρει. Οι καλύτεροι μπορεί να πηγαίνουν στην Εκκλησία σήμερα, αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν τους αγγίζει ούτε σαν πύρινη γλώσσα, που θα τους ελέγξει για τις αμαρτίες τους και θα τους οδηγήσει σε μετάνοια, ούτε σαν λευκή περιστερά που θα φωτίσει και θα αναζωογονήσει το δικό τους πνεύμα. Πνευματικά άδειοι μπαίνουν οι πιστοί στις εκκλησίες, το ίδιο άδειοι βγαίνουν, διότι «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος».Το μόνο δώρο που έχει να τους προσφέρει ο παπάς είναι το «αντίδωρο». Από πνευματικά δώρα, ΤΙΠΟΤΑ!
Ποιο πέρα, σε άλλη χώρα που μπορεί να είναι και πολύ κοντά μας, κάποιοι «Χριστιανοί» ηγέτες μετράνε τα πτώματα των αντιπάλων και κομπάζουν για τα μακάβρια κατορθώματά τους που ο “θεός” τους (διάβολο τον λένε στην καθομιλουμένη) τούς βοήθησε να επιτελέσουν. Το χειρότερο είναι ότι οι ηττημένοι ηγέτες αρνούνται να παραλάβουν τις σωρούς χιλιάδων νεκρών στρατιωτών τους, που σκοτώθηκαν στο έδαφος της εχθρικής χώρας, για να μην πληγεί ο εγωισμός τους και να μην ξεσηκωθεί εναντίον τους η έτσι κι αλλιώς αποχαυνωμένη κοινή γνώμη. Για τέτοιο διαβολικό κυνισμό μιλάμε…
Κι έτσι, οι κατ’ όνομα χριστιανοί ηγέτες της Δύσης αποδεικνύονται τα μοχθηρότερα ερπετά της γης που ηδονίζονται να δολοφονούν συνανθρώπους των, μεθώντας από το αίμα άτυχων στρατιωτών ή και πολιτών (“παράπλευρες απώλειες” τις λένε). Ηδονίζονται να ξοδεύουν δισεκατομμύρια για θανατηφόρους εξοπλισμούς και ν’ αφήνουν τους λαούς να πεθαίνουν από την πείνα. Πρόκειται για το απόλυτο κακό σε κοινή θέα!
Και δεν υπάρχουν αυτοί που θα το αναχαιτίσουν! Δεν υπάρχουν χριστιανοί πλήρεις Αγίου Πνεύματος που θα αποδυθούν με τις ολονύχτιες προσευχές τους σε αδυσώπητο πνευματικό πόλεμο (spiritual warfare) ώστε να κατατροπώσουν τον διάβολο (δηλαδή τον θεό του κόσμου τούτου) και να επιφέρουν ειρήνη και αδελφοσύνη μεταξύ των λαών.
Έτσι, οι πόλεμοι, οι γενοκτονίες, οι καταστροφές υποδομών, νοσοκομείων, πολιτιστικών μνημείων συνεχίζονται από τους χριστιανούς-βαρβάρους της Δύσης, που αντί για Φως έγιναν πυκνό πνευματικό σκοτάδι. Αντί για το Αλάτι της γης έγιναν θανατηφόρο δηλητήριο…
Κατά τ’ άλλα, σήμερα είναι η γιορτή του Αγίου Πνεύματος, που εδώ και αιώνες είναι άφαντο από τα γήινα δρώμενα, όπως είναι και ο Σωτήρας Χριστός.
Απολαύστε «χριστιανοί» την αργία σας στις παραλίες ή όπου αλλού γουστάρετε, διότι κανείς δεν ξέρει τι θα μας ξημερώσει. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερότερο από το παρόν… Δυστυχώς!
Γιατί όλες οι χώρες συνεργάστηκαν στην πανδημία covid-19;
09/06/2025
Το TKP και πολλά άλλα επικριτικά μέσα ενημέρωσης έχουν αφιερώσει πέντε χρόνια στην αποκάλυψη της ψευδούς επιστήμης πίσω από τα μέτρα COVID-19 και την επιβλαβή εκστρατεία εμβολιασμού. Αυτό που έχει παραμεληθεί είναι η ανάλυση και η διερεύνηση των πολιτικών ή ιμπεριαλιστικών συστημάτων που έχουν καταστήσει δυνατή τη σύγκλιση πολιτικής και αρχών σε σχεδόν κάθε χώρα του κόσμου, σύμφωνα με τον Peter F. Mayer.
Θυμόμαστε ότι επιδημιολόγοι όπως ο παγκοσμίου φήμης καθηγητής Ιωάννης Ιωαννίδης μπόρεσαν να αποδείξουν με σαφήνεια ήδη από τον Μάρτιο του 2020, με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα, ότι το ποσοστό θνησιμότητας από λοιμώξεις που οφείλονται σε γριπώδη νόσο (ILI) στις αρχές του 2020 ήταν της τάξης μεγέθους μιας μέτριας γρίπης. Στις 10 Απριλίου 2020, το TKP ανέφερε πέντε διαφορετικές μελέτες από διαφορετικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, οι οποίες έδειξαν ότι η φερόμενη πανδημία του κορονοϊού δεν διέφερε από τα συνηθισμένα γεγονότα κατά τη διάρκεια της κρύας περιόδου.
Οι προβλέψεις που έγιναν στα μοντέλα του διαβόητου Imperial College London – σημειώστε την εγγύτητα του ιμπεριαλισμού – με επικεφαλής τον Neil Ferguson αποδείχθηκαν εντελώς λανθασμένες, όπως και οι προηγούμενες προβλέψεις τους. Παρ ‘όλα αυτά, συνέχισαν να καθορίζουν την πολιτική παγκοσμίως. Αυτό το γράφημα από ένα άρθρο του TKP από τις 22 Ιουνίου 2020 δείχνει πόσο λανθασμένες ήταν οι προβλέψεις των ιμπεριαλιστών:
Η πορτοκαλί καμπύλη δείχνει την παραλλαγή “Μην κάνετε τίποτα”, δηλαδή την εξάπλωση της λοίμωξης χωρίς κανένα μέτρο. Η γκρίζα γραμμή είναι η πρόβλεψη για τα ήπια μέτρα που ελήφθησαν στη Σουηδία. Η μπλε είναι η πραγματική πορεία σύμφωνα με το σουηδικό GGD. Η πρόβλεψη του Neil Ferguson είναι λανθασμένη 75 φορές.
Παρ ‘όλα αυτά, ιατρικά λανθασμένα, επιβλαβή και συχνά ακόμη και θανατηφόρα μέτρα εφαρμόστηκαν παγκοσμίως, με αποκορύφωμα την εκστρατεία εμβολιασμού.
Τι έχει οδηγήσει πολιτικούς και αρχές σε διάφορα πολιτικά συστήματα, με λίγες εξαιρέσεις όπως η Λευκορωσία ή η Τανζανία, να εφαρμόσουν συλλογικά δολοφονικά μέτρα εναντίον του ίδιου του λαού τους;
«Η παγκόσμια αντίδραση στην Covid δεν ήταν σαφώς μια παρορμητική αντίδραση σε μια ιογενή απειλή — ήταν η συστηματική ανάπτυξη ενός πολιτικού και διακυβερνητικού μοντέλου, που αναπτύχθηκε σταδιακά μέσω της σύγκλισης θεσμικών πρωτοκόλλων, τεχνολογικών υποδομών, μετρήσεων συμμόρφωσης και κωδικοποιημένων ηθικών κανόνων — όλα ενεργοποιήθηκαν με συντονισμένο τρόπο μόλις ξέσπασε η φερόμενη πανδημία. Και τίποτα από αυτά δεν ήταν τυχαίο ή προσαρμοστικό. Ήταν σκόπιμα σχεδιασμένο, όπως αποδεικνύεται, μεταξύ άλλων, από τα συστήματα που ήταν ήδη σε λειτουργία όταν ξέσπασε η φερόμενη ασθένεια», γράφει ο @escapekey στο ιστολόγιό του Substack.
Μέχρι στιγμής, έχει καταφέρει σταθερά να καταστείλει τη συζήτηση για αυτά τα σημαντικά πολιτικά ζητήματα. Όποτε υπήρχε έστω και μια υπόνοια δημόσιας συζήτησης, μια υπηρεσία πληροφοριών παρενέβαινε, ισχυριζόμενη ότι γνώριζε για την έρευνα κέρδους-λειτουργικότητας και την εργαστηριακή της προέλευση ήδη από το 2020. Η συζήτηση στη συνέχεια επέστρεψε γρήγορα στις μάλλον ασήμαντες λεπτομέρειες αντί να ασχοληθεί με την πραγματικά μετασχηματιστική εξέλιξη της χρήσης της πανδημίας ως έναυσμα σε επίπεδο συστήματος: «Η COVID-19 όχι μόνο αντιπροσώπευε μια αντιληπτή βιοϊατρική έκτακτη ανάγκη, αλλά και κατέλυσε την ενεργοποίηση μιας παράξενα συγχρονισμένης κυβερνητικής αντίδρασης σε σχεδόν τέλεια αρμονία, χωρίς ουσιαστικά καμία δημοκρατική συζήτηση».
Θυμόμαστε πολύ καλά τον τεράστιο αντίκτυπο που είχαν οι πολιτικές για την Covid στη ζωή μας και πόσο βαθιές ήταν οι αλλαγές: «Οι σε μεγάλο βαθμό αγνοημένες πτυχές της ιστορίας, ωστόσο, αφορούν μια απάντηση που – ενώ αντιμετωπίζει αυτά τα ζητήματα ξεχωριστά – επεκτάθηκε με εκπληκτική ταχύτητα από τη δημόσια υγεία στα οικονομικά, τα μέσα ενημέρωσης, την ψηφιακή ταυτότητα και το περιβάλλον, σαν αυτή η διατομεακή ενεργοποίηση να ήταν δυνατή με το πάτημα ενός κουμπιού – και ακόμη και σε όλες τις χώρες και στο μεγάλο σχέδιο των πραγμάτων. Ένα εντυπωσιακό κατόρθωμα, δεδομένου ότι οι κυβερνήσεις γενικά συχνά δυσκολεύονται να συμφωνήσουν σε οτιδήποτε», σύμφωνα με τον @escapkey.
Τα προγραμματισμένα μέτρα στην πραγματικότητα εφαρμόστηκαν σε πολλαπλές ασκήσεις, όπως το Event 201 τον Οκτώβριο του 2019. Άλλες ασκήσεις, όπως το SPARS Pandemic Scenario του 2017, μοντελοποίησαν ένα ξέσπασμα κορονοϊού και προέβλεπαν διλήμματα γύρω από την επικοινωνία, την ασφάλεια των εμβολίων, τη διαχείριση της φήμης και τον κοινωνικό αντίκτυπο της ταχείας ρύθμισης – προκλήσεις που επισημάνθηκαν σαφώς κατά τη διάρκεια της COVID-19.
Και πάλι ο @escapekey:
«Ίσως η πιο σημαντική αλλαγή κατά την αντιμετώπιση της COVID-19 ήταν η μετατόπιση της έμφασης από την παραδοσιακή δημόσια υγεία σε ένα πλαίσιο που βασίζεται στην ηθική μέσω της χρήσης υπολογιστών και της κυβερνοεπιτήρησης. Και αυτό δεν ήταν τυχαίο, γιατί αυτή ήταν η αφήγηση που έχτιζαν σταδιακά από την εμφάνιση το 2004 των Αρχών του Μανχάταν (οι οποίες έγιναν οι Αρχές του Βερολίνου το 2019), επίσης γνωστές ως Μία Υγεία – ένα παράδειγμα που εξηγούσε τις ζωονόσους ως αποτέλεσμα οικολογικών διαταραχών και ως εκ τούτου απαιτούσε ο φερόμενος ιός να έχει μεταδοθεί από ένα άγριο ζώο – στη συγκεκριμένη περίπτωση από νυχτερίδες (αν και αυτό άλλαξε αργότερα, μαζί με τα υπόλοιπα «επιστημονικά στοιχεία» που παρουσιάστηκαν).
Ωστόσο, το πλαίσιο της Μίας Υγείας ενθάρρυνε τις κυβερνήσεις να συνδέσουν τις ύποπτες ασθένειες με φερόμενες περιβαλλοντικές διαταραχές, καθώς αυτό θα απαιτούσε στη συνέχεια συγχρονισμένη διαχείριση της ανθρώπινης, ζωικής και περιβαλλοντικής υγείας. Και σε μια εκπληκτική τροπή των γεγονότων, σχεδόν αμέσως μετά τη δημοσίευση των Αρχών του Μανχάταν από τον William Foege στο Rockefeller Center το 2004, βασικοί παγκόσμιοι θεσμοί – συμπεριλαμβανομένων του ΠΟΥ, του FAO, του UNEP και της Παγκόσμιας Τράπεζας – άρχισαν να συνεργάζονται για την εφαρμογή αυτής της ολιστικής προσέγγισης, ενσωματώνοντας την καθολική ηθική λογική και πολιτική σε μια άνευ προηγουμένου κλίμακα. Ένα αξιοσημείωτο παράδειγμα αυτού είναι το Σχέδιο Αντιμετώπισης της Πανδημίας του 2006 που προτάθηκε από τον ΠΟΥ και την Παγκόσμια Τράπεζα, το οποίο περιέγραφε καραντίνες, lockdown, κλείσιμο σχολείων και ούτω καθεξής – σχεδόν ακριβώς όπως θα ήταν το 2020.
Η νομιμότητα και οι ηθικές κρίσεις δεν ήταν πλέον στατικές έννοιες βασισμένες σε προηγούμενο ή παράδοση, αλλά έγιναν μετρήσιμα, αποτελέσματα σε πραγματικό χρόνο που αξιολογούνταν με βάση την αλγοριθμική συμμόρφωση, την ετοιμότητα για εμβολιασμό, τα ψηφιακά διαπιστευτήρια και τους δείκτες συμπεριφοράς – όλα ενσωματωμένα σε έναν «πίνακα ελέγχου» συναρπαστικών στατιστικών που προκαλούσαν διακριτικά το συναίσθημα και την τεχνολογική περιέργεια, ενώ απέρριπταν συνοπτικά τα εύλογα ερωτήματα σχετικά με την εγκυρότητα των ίδιων των στατιστικών.
Η «αλήθεια» και η «ηθική» έγιναν περαιτέρω λειτουργικά: η τήρηση των πολιτικών κατευθυντήριων γραμμών έγινε υποκατάστατο της αλήθειας, ενώ η τήρηση των πρωτοκόλλων συμβόλιζε την αρετή και την ηθική αποδοχή. Όσοι τολμούσαν να αμφισβητήσουν επιστημονικά ευρήματα που ήταν σαφώς ασαφή, στιγματίζονταν, χλευάζονταν, περιθωριοποιούνταν και γίνονταν αποδιοπομπαίοι τράγοι – ακόμη και από τους πολιτικούς που εκλέχθηκαν για να τους εκπροσωπήσουν.
Και τα lockdown -που αρχικά είχαν σχεδιαστεί ως ένα από τα πολλά πιθανά μέτρα περιορισμού- γρήγορα μετατράπηκαν σε κατηγορηματικές ηθικές επιταγές. Η δημόσια αναφορά αναβαθμονομούνταν συνεχώς για να απεικονίζει τη συμμόρφωση όχι μόνο ως σεβαστή αλλά και ως ζήτημα συλλογικής ηθικής ευθύνης. Η μη συμμόρφωση συνδεόταν όχι μόνο με νομική ή κοινωνική αποτυχία αλλά και με κοινωνική απόκλιση και, σε πολλά πλαίσια, στιγματιζόταν ως ηθικά κατακριτέα. Τα προγνωστικά μοντέλα και τα δεδομένα σεναρίων ενίσχυσαν αυτήν την άποψη, απεικονίζοντας τη μη συμμόρφωση ως παράλογη και ανήθικη, αυξάνοντας τα διακυβεύματα στη λήψη ατομικών αποφάσεων – ενώ αμφισβητήσιμα στατιστικά στοιχεία από διάφορες υγειονομικές αρχές επιβεβαίωσαν ότι όσοι απέρριψαν την σαφώς αμφισβητήσιμη επιστήμη δεν ήταν μόνο ανήθικοι αλλά και εντελώς ανόητοι, αφού όλα τα στατιστικά στοιχεία υποτίθεται ότι απέδειξαν ότι τα εμβόλια θα μπορούσαν πράγματι να λύσουν προβλήματα όπως οι νοσηλείες – ένα πρόβλημα για το οποίο τα εμβόλια δεν είχαν καν δοκιμαστεί σε αυτές τις απίστευτα αμφιλεγόμενες δοκιμές.
Αλλά μόλις τα στατιστικά στοιχεία που είχαν σαφώς χειραγωγηθεί άρχισαν να αλλάζουν, ξαφνικά θεωρήθηκαν ξεπερασμένα και είτε άλλαξαν είτε αφαιρέθηκαν εντελώς.
Εν τω μεταξύ, οι κυβερνήσεις παγκοσμίως έκαναν εκτεταμένη χρήση της επιστήμης της συμπεριφοράς, χρησιμοποιώντας τη θεωρία της ώθησης, το συναισθηματικό πλαίσιο και την ανακωδικοποίηση των κοινωνικών κανόνων για να προγραμματίσουν στρατηγικά τη συμμόρφωση του κοινού. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ειδικοί συνέστησαν ακόμη και μέτρα επικοινωνίας βασισμένα στον φόβο για τη βελτίωση της συμμόρφωσης, ενώ αλλού η ηθική συμμόρφωση εδραιώθηκε στη συλλογική συνείδηση μέσω επιδέξιας διαμόρφωσης και μοντελοποίησης ρόλων της κοινότητας. Η συμπεριφορά του πληθυσμού μετρήθηκε, αξιολογήθηκε και διαμορφώθηκε σε έναν επαναληπτικό κύκλο, ευθυγραμμίζοντας τα δημόσια ένστικτα και τις κοινωνικές προσδοκίες με τις κυβερνητικές εντολές – έναν βρόχο ανατροφοδότησης που ήταν ουσιαστικά κυβερνητικός.
Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι είχαν ακόμα το θάρρος να μιλήσουν για τις προσωπικές τους εμπειρίες ή τις επικίνδυνες παρατηρήσεις, κάτι που στη συνέχεια οδήγησε σε έλεγχο και λογοκρισία πληροφοριών, που μετονομάστηκαν σε εργαλεία «περιορισμού της βλάβης», όπου το περιεχόμενο που ασκούσε κριτική στην επίσημη αφήγηση χαρακτηρίστηκε ως «παραπληροφόρηση» και έτσι καταστάλθηκε, ενώ οι διαφωνούσες απόψεις στερήθηκαν περαιτέρω n νομισματοποίηση και προβολή. Και όταν αυτοί οι αντιφρονούντες αργότερα αποδείχθηκαν σωστοί, όσοι είχαν ζητήσει σθεναρά την άμεση λογοκρισία ήταν οι πρώτοι που ισχυρίστηκαν ότι «η επιστήμη έχει αλλάξει».
#ΞΑΦΝΙΚΑ και ΑΙΦΝΙΔΙΑ εκτελούνται δυο-δυο οι συνεργάτες του Alpha με τις #Pfizer! Δεν υπάρχει ούτε ένας εισαγγελέας ρε κ@πρόσκ@λα;
KORAKAS NEWS: Κλαίγονται στον Αlpha τώρα που πεθαίνουν 2-2 οι συνεργάτες τους πριν τα 60 χρόνια!!! Εάν είσαι τελείως ηλίθιος παπαγάλος του Αlpha που να πάει το μυαλό σου στις ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ ΦΟΛΕΣ-19 που εξανάγκασαν τους συνεργάτες τους να χτυπήσουν με ΒΙΑ στους ώμους!
Μην κλαίτε, η σειρά σας έρχεται…
Συγκινημένη η Σταματίνα Τσιμτσιλή και οι συνεργάτες της για την απώλεια δυο συνεργατών του Alpha
Αναφορά σε δύο αγαπημένους συνεργάτες και ανθρώπους που έφυγαν από τη ζωή, έκανε το πρωί της Πέμπτης η Σταματίνα Τσιμτσιλή στο Happy Day στον Αlpha.
Όπως αποκάλυψε, πρόκειται για έναν από τους floor managers του σταθμού, αλλά και μια από τις κυρίες που εργαζόταν στην καθαριότητα, που όλοι αγαπούσαν στο κανάλι.
“Σήμερα είναι μια δύσκολη μέρα για τον Alpha. Μέσα σε λίγες ώρες έφυγαν δύο νέοι άνθρωποι που δεν είχαν προλάβει να πατήσουν τα 60. Ο Δημήτρης μας, με ένα μικρό παιδί, ο floor manager του δελτίου ειδήσεων”, είπε μεταξύ άλλων ο Δήμος Βερύκιος.
“Και χάσαμε και τη Νίκη”, συμπλήρωσε στη συνέχεια.
“Συλλυπητήρια και στη Δέσποινα, τη σύζυγό του. Να εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια και να είναι δυνατή για το παιδάκι της. Να πούμε και για τη Νίκη μας, με το χαμόγελο πάντα, δυναμική. Καλό ταξίδι, λίγοι ήξεραν για την περιπέτειά της”, είπε με τη σειρά της η Σταματίνα Τσιμτσιλή.
Αν έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε μία μόνο λέξη για να περιγράψουμε την σημερινή κουλτούρα, η καταλληλότερη θα ήταν “ΤΡΟΜΟΣ”.
Καθημερινά οι παγκόσμιες ελίτ, οι κυβερνήσεις- μαριονέτες τους, τα εξωνημένα ΜΜΕ, τα ανεύθυνα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ακόμη και κινηματογραφικές ταινίες, έχουν αποδυθεί σ’ έναν αγώνα δρόμου τρομοκρατίας. Ανταγωνίζονται με νύχια και με δόντια στο ποιος θα αναδειχτεί πρωταγωνιστής στην κατατρομοκράτηση των ανυπεράσπιστων πολιτών.
Περιγράφουν πολέμους με μακάβριες λεπτομέρειες, απαριθμούν νεκρούς με σαδιστική ικανοποίηση, προβλέπουν αναπόφευκτο πυρηνικό πόλεμο, αναμένοντας με ανυπομονησία την εκπλήρωση εσχατολογικών καταστροφικών προφητειών κάποιων ενυπνιασθέντων δήθεν αγίων και συντέλεια του κόσμου, ενώ οι ελίτ θα διασωθούν σε καταφύγια που έχουν ήδη ετοιμάσει στα έγκατα τη γης, ώστε όταν όλα έχουν γίνει στάχτη, να βγουν από την τρύπα τους για να απολαύσουν την καμένη γη.
Ασυνείδητοι επιστήμονες τρομοκρατούν με επερχόμενες νέες, κατασκευασμένες ή φυσικές, πανδημίες, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς λόγω της επάρατης κλιματικής αλλαγής που οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι της παγκόσμιας γεωμηχανικής προσπαθούν να υλοποιήσουν, ρίχνοντας τις ευθύνες στις… καημένες τις αγελάδες που αερίζονται ακατάσχετα.
Ξυπνάς το πρωί και λες Δόξα τω Θεώ, σήμερα ο ουρανός μας είναι γαλάζιος! Αλλά πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, οι εντολοδόχοι της παγκόσμιας τάξης του θανάτου εξαπολύουν τις χημικές ουρές – chemtrails – παραλλήλως, καθέτως και διαγωνίως, που σιγά-σιγά απλώνονται και δημιουργείται μια τεχνητή αρρωστημένη συννεφιά. Οι ημέρες του καταγάλανου ουρανού γίνονται όλο και πιο σπάνιες στην εποχή μας, ενώ η μυστηριώδης και άκρως τοξική σκόνη, δήθεν από την Αφρική, που μας επισκέπτεται συχνά-πυκνά, δημιουργεί μια αποπνικτική ατμόσφαιρα, άκρως ανθυγιεινή για όλα τα έμβια όντα.
Και μέσα σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα του τρόμου, ο ανυπεράσπιστος ανθρωπάκος προσπαθεί να επιβιώσει. Μα πώς θα το καταφέρει; Υπάρχει τρόπος να κατανικήσει τον φόβο?
Ναι, υπάρχει. Πρέπει να σταματήσουμε να τρέφουμε τη σκέψη μας με τις αρνητικές ειδήσεις, που μας βομβαρδίζουν καθημερινά.
Πρέπει να αποφεύγουμε να αναλώνουμε τον εαυτό μας με ειδήσεις που περιγράφουν μακάβρια γεγονότα, διότι οι εικόνες τρόμου αποτυπώνονται στο νου και την ψυχή μας και έτσι ο αγώνας για να τις αποβάλλουμε γίνεται δυσκολότερος. Είναι σα να δίνουμε τροφή στο φόβο, αντί να του την στερούμε ώστε να συρρικνωθεί και τελικά να πεθάνει από την πείνα. Διότι ο φόβος είναι μια πραγματική οντότητα που φωλιάζει μέσα μας και τρέφεται από τις αρνητικές σκέψεις μας και τις αρνητικές εικόνες με τις οποίες τον ταΐζουμε.
Τα παιδιά του φόβου είναι η αγωνία και το άγχος. Άγχος για το τι θα μας φέρει η επόμενη μέρα. Άγχος και αγωνία για την ίδια την επιβίωσή μας μέσα σε αυτό το μακάβριο περιβάλλον που ζούμε. Πολύ σωστά έχει ειπωθεί να μην φοβόμαστε τίποτα παρά μόνο τον φόβο. «Ο φόβος έχει κόλαση» λέει η Βίβλος (Α’ Ιωάννου, 4 :18). Ο φόβος από μόνος του φέρνει αυτοτιμωρία. Πολύ σοφά η λαϊκή παροιμία λέει «εκείνο που φοβότανε, τόπαθε».
Ας γεμίζουμε λοιπόν το νου μας με θετικές σκέψεις, και την φαντασία μας με ευχάριστες εικόνες, διώχνοντας εν τη γενέσει τους όλους τους φόβους που προσπαθούν να εισβάλλουν μέσα μας. Αυτή είναι η καλύτερη και η μόνη άμυνά μας απέναντι στην κυρίαρχη κουλτούρα του τρόμου που σκοτώνει.
Ένα ιστορικό κτήριο της γειτονιάς μετατρέπεται για πρώτη φορά σε γκαλερί
Ιούν 21, 2018
Με αφετηρία το πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης [α]γνωστοι προορισμοί που πραγματοποιήθηκε στην πρώην οικία Ζαρίφη του 1924 στην Κυψέλη (Σεπτέμβριος – Οκτώβριος 2017), ο επιμελητής δρ Κώστας Πράπογλου ενεργοποιεί με το δεύτερο κεφάλαιο της έκθεσης ένα από τα σημαντικότερα ιστορικά κτίρια της περιοχής που η πορεία του χαράχτηκε παράλληλα με αυτήν των γειτονικών της οικοδομημάτων, μεταξύ των οποίων και η οικία Ζαρίφη.
Το 15ο Λύκειο Κυψέλης είναι ένα εκλεκτικιστικό οικοδόμημα στη συμβολή των οδών Κυψέλης 46 και Παξών που χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και ανήκε στην ιδιοκτησία του εθνικού συλλόγου των Ιταλών του εξωτερικού στην Αθήνα. Ιδρύθηκε ως Ιταλική Σχολή Καλογραιών του τάγματος του Αγίου Δομίνικου με την έγκριση του Καθολικού Αρχιεπισκόπου της Αθήνας Λουδοβίκου Πετί (1912-1926). Το όνομα του αρχιτέκτονα του κτιρίου παραμένει άγνωστο, πιθανότατα ήταν Ιταλός (Buaccaleone), όμως θα μπορούσε να είναι και έργο του Αλέξανδρου Νικολούδη καθώς φέρει παράλληλα art nouveau αρχιτεκτονικά στοιχεία με το Σαρόγλειο Μέγαρο της οδού Ρηγίλλης.
Το 1940 η σχολή κλείνει με την έναρξη του ελληνοϊταλικού πολέμου. Το 1941 επαναλειτουργεί από τις ίδιες καλόγριες μόνο ως δημοτικό σχολείο με την συγκατάθεση των Γερμανών, οι οποίοι λέγεται πως τότε συνέδεσαν το κτίριο μέσω υπόγειας σήραγγας (τούνελ) με τη σχολή Ευελπίδων. Το 1943 η σχολή κλείνει οριστικά και διαμορφώνεται σε νοσοκομείο των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων. Oι καλόγριες διώκονται και φυλακίζονται ενώ κάποιες καταφέρνουν να διαφύγουν στην Ιταλία.
Στις 24 Μαρτίου 1945, μετατρέπεται σε Γενικό Νοσοκομείο της Ελληνικής Βασιλικής Αεροπορίας (ΓΝΕΒΑ).
Το 1970 μετονομάζεται σε 251 ΓΝΑ και στις αρχές του 1976 μεταφέρεται στην Κατεχάκη (Γουδί).
Τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου πρωτολειτουργεί εκεί το 15ο και το 21ο Γυμνάσιο Αρρένων. To 1981, μετονομάστηκε σε 60ο Γυμνάσιο και Λύκειο ενώ σήμερα στεγάζει το 15ο Λύκειο Κυψέλης.
Η διαπραγμάτευση εννοιών ιστορικής συνείδησης και μετάβασης σύμφωνα με τις κοινωνικο-πολιτισμικές και οικονομικές συνθήκες που διαχειρίστηκε το πρώτο κεφάλαιο της έκθεσης, βρίσκει τον απόηχό της στο κτίριο της οδού Κυψέλης και Παξών που έλαβε μια διαφορετική μεταχείριση λόγω του μοναδικού χαρακτήρα αλλά και του μεγέθους του. Παίζοντας με μια εναλλασσόμενη ροή μεταξύ του ιδιωτικού (οικοτροφείο) και δημόσιου (νοσοκομείο, λύκειο) στοιχείου, οι εκάστοτε συγκυρίες τροποποιούσαν τους εσωτερικούς χώρους ανάλογα με την τρέχουσα πολιτική επικαιρότητα αλλά και τις λειτουργικές ανάγκες.
Ανιχνεύοντας την υπόσταση του κτιρίου και την αρχική του χρηστικότητα, ο θεατής του σήμερα θα αποκωδικοποιήσει μια εξέλιξη που αντανακλά τη ρευστότητα της ιστορίας του τόπου η οποία καλπάζει ανεξέλεγκτα μέσα από την εναλλαγή πολλαπλών πραγματικοτήτων.
Η εγγραφή του περάσματος ενός αιώνα πάνω στο σώμα του κτιρίου μετασχηματίζει το υπάρχον πολυεπίπεδο εννοιολογικό πλαίσιο χωρίς όμως να μεταλλάσσει την εξωτερική εικόνα και μορφή του. Παραμένει και υψώνεται αγέρωχα ως κέλυφος μιας αφήγησης που με δάνειο παραχωρεί τους κόλπους της στη λεηλασία του χρόνου, της ανθρώπινης κινητικότητας και πράξης. Η ανάδυση μιας χωροταξικής παρεμβολής ή διαταραχής συνδέεται κατ’ ουσίαν με την ανθρώπινη βούληση, χαράσσει μια νοητική και οντολογική διαδικασία που προεκτάσεις της συντάσσουν την πολιτική της ύπαρξης, την πολιτική του είμαι, του υπάρχω, του κυβερνώ, του χτίζω και του καταστρέφω.
Ο επιμελητής της έκθεσης δρ Κώστας Πράπογλου καλεί 21 σύγχρονους εικαστικούς τριών γενεών να ανακαλύψουν μέσω του πολυμεσικού λεξιλογίου τους τον δικό τους μίτο. Θα διαβούν στα χνάρια μιας μυθολογίας άμεσα εξαρτώμενης από τον τόπο (site-specific) και θα ανταποκριθούν στις νοηματικές παραμέτρους αυτού (context-defined και site-responsive), αντανακλώντας την αναθεώρηση αξιών και εκείνων των πολυδιάστατων συναισθηματικών πεδίων που συνυπάρχουν και συνδέονται μεταξύ τους.
Η έκθεση Κέλυφος // Η πολιτική της ύπαρξης είναι ένα ταξίδι μέσα από την αυτοπροσωπογραφία της ίδιας της ζωής αλλά και της ιστορίας, μια τεκμηρίωση του αγώνα για επιβίωση και εξέλιξη.
Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
– Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι. //
// Happy are the free and free are the brave.
