"Ματαιότητα ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότητα."

"Ματαιότητα ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότητα."

 

Εκκλησιαστής / Ecclesiastes

Κεφάλαιο:1

1 ΛΟΓΙΑ τού Εκκλησιαστή, γιου του Δαβίδ, βασιλιά στην Ιερουσαλήμ.

2 Ματαιότητα ματαιοτήτων, είπε ο Εκκλησιαστής· ματαιότητα ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότητα.
3 Ποια είναι η ωφέλεια στον άνθρωπο από κάθε μόχθο του, που μοχθεί κάτω από τον ήλιο;
4 Γενεά πηγαίνει, και γενεά έρχεται· η γη, όμως, παραμένει στον αιώνα.
5 Και ο ήλιος ανατέλλει, και ο ήλιος δύει· και σπεύδει στον τόπο απ' όπου ανέτειλε.
6 Ο άνεμος πηγαίνει προς τον νότο, και επιστρέφει προς τον βορρά· ο άνεμος, περιστρεφόμενος, πηγαίνει ακατάπαυστα, κι επάνω στους κύκλους του ο άνεμος επανέρχεται.
7 Όλοι οι ποταμοί πηγαίνουν στη θάλασσα, και η θάλασσα ποτέ δεν γεμίζει· στον τόπο όπου ρέουν οι ποταμοί, εκεί επιστρέφουν πάλι για να ξανακυλήσουν.
8 Όλα τα πράγματα είναι με κόπο· ο άνθρωπος δεν μπορεί αυτό να το εκφράσει· το μάτι δεν χορταίνει βλέποντας, και το αυτί δεν γεμίζει ακούγοντας.
9 Ό,τι έγινε, αυτό θα γίνει ξανά· και ό,τι συνέβηκε, αυτό θα συμβεί ξανά· και δεν είναι τίποτε καινούργιο κάτω από τον ήλιο.
10 Υπάρχει ένα πράγμα, για το οποίο κάποιος μπορεί να πει: Δες, αυτό είναι καινούργιο; Αυτό έχει ήδη γίνει, στους αιώνες που υπήρξαν πριν από μας.
11 Δεν υπάρχει ανάμνηση εκείνων που έχουν γίνει ούτε θα υπάρχει ανάμνηση όσων θα γίνουν ύστερα απ' αυτά, σ' εκείνους που πρόκειται να υπάρξουν έπειτα.
12 ΕΓΩ ο Εκκλησιαστής στάθηκα βασιλιάς επάνω στον Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ·
13 και έδωσα την καρδιά μου στο να εκζητήσω και να ερευνήσω διαμέσου τής σοφίας για όλα όσα γίνονται κάτω από τον ουρανό· αυτόν τον οχληρό περισπασμό έδωσε ο Θεός στους γιους των ανθρώπων, για να μοχθούν μέσα σ' αυτόν.
14 Είδα όλα τα έργα που γίνονται κάτω από τον ήλιο, και πρόσεξε, όλα είναι ματαιότητα, και θλίψη πνεύματος.
15 Το στρεβλό δεν μπορεί να γίνει ίσιο, και οι ελλείψεις δεν μπορούν να απαριθμηθούν.
16 Εγώ μίλησα μέσα στην καρδιά μου, λέγοντας: Δες, εγώ μεγαλύνθηκα και αυξήθηκα σε σοφία, περισσότερο από όλους όσους υπήρξαν πριν από μένα στην Ιερουσαλήμ, και η καρδιά μου απόλαυσε πολλή σοφία και γνώση.
17 Και έδωσα την καρδιά μου στο να γνωρίσει σοφία, και στο να γνωρίσει ανοησία, και αφροσύνη· όμως, γνώρισα ότι και τούτο είναι θλίψη πνεύματος.
18 Επειδή, σε πολλή σοφία υπάρχει πολλή λύπη· και όποιος προσθέτει γνώση, προσθέτει πόνο.

Top |  | Next Chapter  |  | Index

Image by https://biblehub.com/.

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/DioskourosN

"και δες, τα πάντα ματαιότητα, και θλίψη πνεύματος, και κανένα όφελος κάτω από τον ήλιο."

Εκκλησιαστής

κεφάλαιο 2

"και δες, τα πάντα ματαιότητα, και θλίψη πνεύματος, και κανένα όφελος κάτω από τον ήλιο."

 

1 Εγώ είπα μέσα στην καρδιά μου: Έλα τώρα να σε δοκιμάσω με ευφροσύνη, και εντρύφα σε αγαθά· και να, και τούτο ματαιότητα.
2 Είπα για το γέλιο: Είναι μωρία· και για τη χαρά: Τι ωφελεί αυτή;
3 Σκέφθηκα μέσα στην καρδιά μου, να ευφραίνω τη σάρκα μου με κρασί, ενώ η καρδιά μου ασχολείτο ακόμα με τη σοφία· και να κρατήσω τη μωρία, μέχρις ότου δω τι είναι το αγαθό στους γιους των ανθρώπων, για να το πράττουν κάτω από τον ουρανό όλες τις ημέρες τής ζωής τους.
4 Έκανα μεγάλα πράγματα για τον εαυτό μου· έκτισα για τον εαυτό μου σπίτια· φύτεψα για τον εαυτό μου αμπελώνες.
5 Έκανα για τον εαυτό μου κήπους και πάρκα, και φύτεψα σ' αυτά κάθε είδος καρποφόρα δέντρα.
6 Έκανα για τον εαυτό μου δεξαμενές νερών, ώστε απ' αυτές να ποτίζω το άλσος, που ήταν κατάφυτο από δέντρα.
7 Απέκτησα δούλους και δούλες, και είχα δούλους που γεννήθηκαν μέσα στο σπίτι μου· ακόμα, απέκτησα αγέλες και κοπάδια περισσότερα από όλους εκείνους που υπήρξαν πριν από μένα στην Ιερουσαλήμ.
8 Συγκέντρωσα στον εαυτό μου και ασήμι και χρυσάφι, και εκλεκτά κειμήλια βασιλιάδων και τόπων· απέκτησα για τον εαυτό μου τραγουδιστές και τραγουδίστριες, και τα εντρυφήματα των γιων των ανθρώπων, κάθε είδος από παλλακίδες.
9 Και μεγαλύνθηκα και αυξήθηκα περισσότερο από όλους εκείνους που υπήρξαν πριν από μένα στην Ιερουσαλήμ· και η σοφία μου έμενε μέσα μου.
10 Και κάθε τι που ζήτησαν τα μάτια μου, δεν το αρνήθηκα σ' αυτά· δεν εμπόδισα την καρδιά μου από κάθε ευφροσύνη, επειδή η καρδιά μου ευφραινόταν σε όλους τούς μόχθους μου· κι αυτό ήταν η μερίδα μου από ολόκληρο τον μόχθο μου.
11 Και εγώ παρατήρησα σε όλα τα έργα μου, που έκαναν τα χέρια μου, και σε κάθε μόχθο που μόχθησα, και δες, τα πάντα ματαιότητα, και θλίψη πνεύματος, και κανένα όφελος κάτω από τον ήλιο.

Top |  | Next Chapter  |  | Index 

Image by  Seeking Fulfillment

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/DioskourosN

Η Ανθρώπινη Ματαιότητα

 

Εκκλησιαστής

κεφάλαιο 7

Η Ανθρώπινη Ματαιότητα

1 ΚΑΛΥΤΕΡΑ το καλό όνομα παρά πολύτιμο μύρο· και η ημέρα τού θανάτου παρά η ημέρα τής γέννησης.

2 Καλύτερα να πάει κάποιος σε ένα σπίτι πένθους, παρά να πάει σε ένα σπίτι συμποσίου· επειδή, αυτό είναι το τέλος κάθε ανθρώπου, κι αυτός που ζει θα το βάλει αυτό στην καρδιά του.
3 Καλύτερα η λύπη παρά το γέλιο· επειδή, από τη σκυθρωπότητα του προσώπου η καρδιά γίνεται φαιδρότερη.
4 Η καρδιά των σοφών είναι σε ένα σπίτι πένθους· η καρδιά, όμως, των αφρόνων σε ένα σπίτι ευφροσύνης.
5 Καλύτερα στον άνθρωπο να ακούει επίπληξη σοφού, παρά να ακούει τραγούδι αφρόνων·
6 επειδή, όπως είναι ο ήχος των αγκαθιών κάτω από το καζάνι, έτσι και το γέλιο τού άφρονα· και τούτο είναι ματαιότητα.

Top |  | Next Chapter  |  | Index 

Image by Holy Bible Audio Text

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/DioskourosN

Γιατί σταυρώθηκε ο Χριστός;

Γιατί σταυρώθηκε ο Χριστός;

 

Πέμπτη 21 Απριλίου 2022

Καλό το ερώτημα, προφανής η  Χριστιανική απάντηση.

- «Για να λυτρώσει τον κόσμο από τις αμαρτίες», θα απαντήσει χωρίς περιστροφές ο πιστός Χριστιανός, και αυτό το σέβομαι.

Προτού πάμε παρακάτω, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι προσωπικά δεν έχω καμία πρόθεση να κλονίσω την πίστη κανενός, αν και η πίστη που βασίζεται σε γερά θεμέλια δεν κλονίζεται από κανένα εξωτερικό παράγοντα, είτε καλοπροαίρετο είτε κακοπροαίρετο.

Θα εστιάσω, λοιπόν, στα λόγια του Χριστού που είπε «Θα γνωρίσετε την Αλήθεια και η Αλήθεια θα σας ελευθερώσει». (Κατά Ιωάννη 8:32)

Εσύ, πιστέ Χριστιανέ, που με διαβάζεις τώρα γνώρισες την Αλήθεια;

- «Ναι τη γνώρισα» θα μου πεις, «και η αλήθεια είναι ο Χριστός, διότι ο ίδιος είπε: «Εγώ είμαι ο οδός, και η αλήθεια και η ζωή» (Κατά Ιωάννη 14:6)

Ωραία λοιπόν, χαίρομαι. Κι αφού γνώρισες την αλήθεια που ομολογείς ότι  είναι ο Χριστός, νιώθεις λυτρωμένος από την αμαρτία, μια και πιστεύεις ότι γι’ αυτό σταυρώθηκε ο Χριστός; Δηλαδή δεν νιώθεις καμία ροπή προς την αμαρτία, π.χ., να κλέψεις την εφορία, παρόλο που ο Χριστός είπε «Απόδοτε τα του Καίσαρος εις τον Καίσαρα» (Κατά Ματθαίον 22:21), ή να αποταμιεύεις, παρόλο που ο Χριστός είπε «Μη θησαυρίζετε θησαυρούς επί της γης» (Κατά Ματθαίον 6:19); Ούτε νιώθεις καμία ροπή προς τη λαγνεία, την εκδικητικότητα εναντίον εκείνων που σε έβλαψαν, τη ζηλοφθονία εναντίον εκείνων που «τους πάει καλά» ενώ δεν είναι καλοί άνθρωποι σαν κι εσένα, την οργή εναντίον εκείνων που σε καταδυναστεύουν και σε εξαπατούν, και λοιπά; Ούτε φοβάσαι την αρρώστια και το θάνατο;

- «Όχι», μου απαντάς. «Δεν νιώθω λυτρωμένος από όλα αυτά, παρόλο που πιστεύω στο Χριστό, πάω στην Εκκλησία και κοινωνάω τακτικά. Πρέπει να παλεύω διαρκώς κατά των αρνητικών συναισθημάτων και των αμαρτωλών τάσεων».

Μπράβο που είσαι ειλικρινής. Άλλωστε το είπε και ο Απόστολος Παύλος: «Μετά φόβου και τρόμου εργάζεσθε την εαυτών σωτηρίαν»  (Προς Φιλιππησίους 2: 12).

 Επομένως σε τι σε λύτρωσε ο Χριστός με τη σταυρική του θυσία;

- «Με λύτρωσε από την μετά θάνατον αιώνια τιμωρία, την κόλαση», θα μου απαντήσεις.

Αν και δεν μπορείς να το αποδείξεις, καλώς το πιστεύεις, αφού αυτό σε παρηγορεί και σε κάνει πιο δυνατό για να αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες της ζωής, τον πόνο, τις αρρώστιες και το θάνατο. Και σε αυτό είναι ανεκτίμητη η αξία της πίστης στο Χριστό. Ωστόσο, κάποιους δεν τους ικανοποιεί η απάντησή σου αυτή κι έτσι η πίστη τους είναι φτερό στον άνεμο. Βλέπουν το ηθικό κατάντημα της υποτιθέμενης Χριστιανικής Δύσης ανά τους αιώνες και αναρωτιούνται: γιατί η Σταυρική θυσία του Χριστού δεν είχε κανένα λυτρωτικό αποτέλεσμα στη συλλογική ζωή της ανθρωπότητας; Γιατί τόσοι πόλεμοι και αλληλοσπαραγμοί, κάποιοι εκ των οποίων μάλιστα έγιναν στο όνομα του Χριστού;

Λοιπόν, πάμε παρακάτω, πρέπει να σου κάνω μερικές ακόμη ερωτήσεις, μήπως και μπορέσεις εσύ ο ίδιος να απαντήσεις στους αμφισβητίες της λυτρωτικής θυσίας του Χριστού, πράγμα που έχεις χρέος να κάνεις αφού σου έχει ανατεθεί η διάδοση του Ευαγγελίου:

Γνώριζε ο Χριστός ότι είχε ενσαρκωθεί για να λυτρώσει όλο τον κόσμο από την αμαρτία;

-  «Φυσικά και το γνώριζε», θα μου πεις, «αφού ήταν τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος».

Τότε πώς εξηγούνται τα ακόλουθα λόγια που αποδίδονται στον Χριστό;

- «Δεν ήρθα για να καλέσω δικαίους αλλά αμαρτωλούς σε μετάνοια» (Κατά Ματθαίον 9:13).  Δηλαδή, δεν χρειάζονταν όλοι οι άνθρωποι τη σωτηρία και τη λύτρωση από το «Προπατορικό Αμάρτημα», ένεκεν του οποίου μαθαίνουμε στη Γένεση ότι ο Θεός καταράστηκε (Γένεσις 3:17) τον άνθρωπο, και γι’ αυτό έπρεπε ο ίδιος ο Χριστός να γίνει «κατάρα» (Προς Γαλάτας 3:13) για να άρει την κατάρα του Θεού από το ανθρώπινο γένος;

- «Δεν απεστάλην ειμή εις τα πρόβατα τα απολωλότα του οίκου Ισραήλ» (Κατά Ματθαίον 15:24), συμπληρώνοντας μάλιστα ότι «Δεν είναι καλό να λάβει κανείς τον άρτον των τέκνων και να ρίψη εις τα κυνάρια» (στίχος 26), αποκαλώντας τους μη Ιουδαίους «κυνάρια»!

Και γιατί κρυβόταν από τους Ρωμαίους στρατιώτες που τον έψαχναν για να τον στείλουν στον Πιλάτο και να τον δικάσει; Δεν γνώριζε ότι είχε έρθει για να σταυρωθεί, ώστε να πάει και να παραδοθεί μόνος του; Γιατί έπρεπε να τον προδώσει ο Ιούδας, να κολαστεί ο ίδιος και στη συνέχεια να αυτοκτονήσει; Και εν τοιαύτη περιπτώσει, αν δεν υπήρχε ο προδότης Ιούδας και ο Χριστός κρυβόταν επιτυχώς εσαεί, πώς θα είχε οδηγηθεί στο Σταυρό του Μαρτυρίου για να λυτρώσει την ανθρωπότητα, εξαγοράζοντάς την από το «Διάβολο», πληρώνοντάς τον με το ίδιο του το αίμα, όπως πιστεύει ο Χριστιανισμός; Σε τελευταία ανάλυση, αν για κάποιον ακατανόητο λόγο ήταν απαραίτητη μια προδοσία, γιατί ο Ιούδας να μην έχει ανακηρυχθεί «άγιος» που έπαιξε αυτόν τον βρώμικο ρόλο, κολάζοντας τον εαυτό του, ώστε  να συλληφθεί και να σταυρωθεί ο Χριστός, λυτρώνοντας έτσι με το αίμα του την ανθρωπότητα;

Και γιατί στον Κήπο της Γεθσημανή  ο Χριστός είπε στους μαθητές του ότι η ψυχή του ήταν περίλυπος έως θανάτου και  προσευχόταν λέγοντας «Πάτερ μου, εάν είναι δυνατόν, ας παρέλθει απ’ εμού το ποτήριον τούτο, πλην όμως όχι όπως εγώ θέλω αλλά όπως Εσύ»; (Κατά Ματθαίον 26: 39). Δηλαδή δεν ήθελε και ο ίδιος να σταυρωθεί για να λυτρώσει την ανθρωπότητα, απλά έκανε το θέλημα του Πατέρα;

Και γιατί πάνω στο Σταυρό προτού εκπνεύσει ανέκραξε: «Θεέ μου, Θεέ μου, ίνα τι με εγκατέλιπες»; (Κατά Μάρκον 15:34) Δεν είχε καταλάβει, ούτε την τελευταία στιγμή, ότι αυτό ήταν το προαιώνιο σχέδιο του Θεού; Ούτε είχε καταλάβει ότι ο Θεός δεν τον είχε εγκαταλείψει αλλά ήταν Παρών στην ιερή αυτή στιγμή για να παραλάβει το πνεύμα του;

Βεβαίως η συνήθης απάντηση είναι ότι ο Ιησούς, στις στιγμές αυτές της αδυναμίας του, έδειξε ότι εκτός από Θεός ήταν και άνθρωπος.

Αγαπητέ αναγνώστη, φίλος ο Χριστιανισμός, φίλη η Ορθοδοξία, φίλες οι παραδόσεις, αξιολάτρευτος ο Χριστός, αλλά φιλτάτη η Αλήθεια που είναι η μόνη που ελευθερώνει. Μήπως πρέπει ν’ αρχίσουμε να ψάχνουμε το εσωτερικό νόημα των λόγων του Χριστού σε άλλα εδάφια της Καινής Διαθήκης που παραμένουν ανεξερεύνητα;

Τι εννοούσε ο Χριστός όταν είπε: «Η βασιλεία του Θεού είναι εντός υμών»; (Κατά Λουκά 17:21)

Ποια είναι αυτή η βασιλεία του Θεού μέσα μας, την οποία δεν έχουμε συνειδητοποιήσει και πραγματώσει, με αποτέλεσμα η ανθρωπότητα να ψάχνει εις μάτην, αιωνίως και αενάως, για εξωτερικούς θεούς που θα τη σώσουν από τα βάσανα, ενώ οφείλει και μπορεί αυτή η ίδια η ανθρωπότητα να σώσει τον εαυτό της;

Ας δούμε μερικά άλλα σχετικά εδάφια του Ευαγγελίου που ρίχνουν φως σε αυτή την άγνωστη στους πολλούς «βασιλεία του Θεού μέσα μας»:

«Πάλιν  ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με θησαυρόν κεκρυμμένον εν τω αγρώ, τον οποίον ευρών άνθρωπος έκρυψε, και από τη χαρά του υπάγει και πωλεί πάντα όσα έχει και αγοράζει τον αγρόν εκείνον.

Πάλιν ομοία είναι η βασιλεία των ουρανών με άνθρωπον έμπορον όστις ευρών ένα πολύτιμον μαργαρίτην υπήγε και επώλησε τα πάντα και ηγόρασεν αυτόν». (Κατά Ματθαίον 13: 44-46)

Ποιος είναι άραγε αυτός ο κρυμμένος θησαυρός, ο πολύτιμος μαργαρίτης, που όταν τον βρει ο άνθρωπος πουλάει τα πάντα για να τον αγοράσει;

Ο απόστολος Παύλος μας βοηθάει να τον αντιληφθούμε: «Έχομεν δε τον θησαυρόν τούτον εις οστράκινα σκεύη». (Β’ Προς Κορινθίους 4:7)

Μέσα μας, λοιπόν, είναι αυτός ο Θησαυρός, μέσα στο «οστράκινο σκεύος» του σώματός μας. Εκεί πρέπει να τον αναζητήσουμε. Και όταν αξιωθούμε και τον βρούμε και τον ψηλαφίσουμε, και πιούμε νερό από την πηγή του, και αναζωογονηθούμε από την πνοή του, τότε θα πουλήσουμε τα πάντα για να τον κρατήσουμε, διότι τα πάντα θα φαίνονται πια ασήμαντα για μας!

Πρόκειται για το πνεύμα μέσα μας, το θεϊκό σπόρο που δεν ανιχνεύεται με μικροσκόπια και δεν μπορεί κανένας τύραννος να τον καταργήσει. Πρόκειται για το λύχνο του Θεού εντός ημών. Σε αυτό αναφέρθηκε και ο Σοφός Σολομών, λέγοντας: «Λύχνος του Κυρίου είναι το πνεύμα του ανθρώπου, το οποίον διερευνά πάντα τα ενδόμυχα της καρδίας»  (Παροιμίες 20:27)

 Και αυτό είχε συνειδητοποιήσει και ο Προφητάναξ Δαβίδ όταν έγραφε: «Εγώ είπα θεοί εστέ και υιοί Υψίστου πάντες, σεις όμως ως άνθρωποι αποθνήσκετε…» (Ψαλμοί 82: 6), και το επιβεβαίωσε ο Ιησούς ενώπιον του Πιλάτου (Κατά Ιωάννη 10:34).

Ας αναζητήσουμε λοιπόν το αλληγορικό μήνυμα των παθών του Κυρίου και της Ανάστασης, διότι μέσα σε αυτό υπάρχει ελπίδα σωτηρίας.

Ο «Θησαυρός» μέσα μας, που είναι το θείο πνεύμα, δηλαδή ο «Χριστός» (κεχρισμένος) μέσα μας, σταυρώνεται καθημερινά από πιστούς και άπιστους, και αν πρόκειται να υπάρξει ελπίδα παλιγγενεσίας - ατομική, συλλογική, εθνική και παγκόσμια - για να ανατραπεί η πορεία της ανθρωπότητας προς την αυτοκαταστροφή, αυτόν τον εσωτερικό «Χριστό» πρέπει να αναστήσουμε και να τον κάνουμε οδηγό της ζωής μας.

Καλή Ανάσταση, αδέλφια, ό,τι κι αν πιστεύετε, όπως και να πιστεύετε, σε όποιον θεό κι αν πιστεύετε! Ειρήνη!

πηγή:

Μαρία Σεφέρου

https://food-for-your-spirit.blogspot.com/2022/04/giati-stayrwthike-o-Xristos.html.

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/DioskourosN

Η απουσία του Αγίου Πνεύματος από τη ζωή μας

Η απουσία του Αγίου Πνεύματος από τη ζωή μας

 9 Ιουνίου 2025

9 Ιουνίου 2025

 Σήμερα η Χριστιανική Δύση γιορτάζει την κάθοδο του Αγίου Πνεύματος στους Αποστόλους.

50 ημέρες μετά την σωματική ανάσταση του Χριστού, το Άγιο Πνεύμα κατέβηκε, λέει,  με την μορφή πύρινων γλωσσών και κάθισε στα κεφάλια  των 12 Αποστόλων. Και τότε πληρώθηκαν όλοι με το Άγιο Πνεύμα και άρχισαν να ομιλούν ξένες γλώσσες και να κηρύττουν το ευαγγέλιο στα έκπληκτα πλήθη στη διάλεκτο του καθενός.

Όπως αναγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων (Κεφάλαιο 2, στίχοι 1 έως 12), Ρωμαίοι, Πάρθοι, Μήδοι, Ελαμίτες, Μεσοποτάμιοι, Ιουδαίοι, Καππαδόκες, Πόντιοι, Φρύγες, Παμφύλιοι, Αιγύπτιοι, Λίβυοι, Κρήτες και Άραβες άκουσαν το ευαγγέλιο στη δική τους γλώσσα.

Έκτοτε διαπιστώνουμε ότι το Άγιο Πνεύμα δεν επισκέφτηκε ξανά τους Χριστιανούς και άφησε το πεδίο ελεύθερο στο κακό πνεύμα να εμπνέει τους εκπροσώπους του και να καταστρέφει κάθε ζωντανό πλάσμα επί της γης.

Σήμερα οι καλοί χριστιανοί κάθε δόγματος δεν ενδιαφέρονται για την αλληγορική σημασία της εορτής του Αγίου Πνεύματος αλλά για το ποιες υπηρεσίες  και ποια καταστήματα είναι κλειστά και ποια ανοιχτά. Αυτό μόνο τους ενδιαφέρει.  Οι καλύτεροι μπορεί να πηγαίνουν στην Εκκλησία σήμερα, αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν τους αγγίζει ούτε σαν πύρινη γλώσσα, που θα τους ελέγξει για τις αμαρτίες τους και θα τους οδηγήσει σε μετάνοια, ούτε σαν λευκή περιστερά που θα φωτίσει και θα αναζωογονήσει το δικό τους πνεύμα.  Πνευματικά άδειοι μπαίνουν οι πιστοί στις εκκλησίες, το ίδιο άδειοι βγαίνουν, διότι «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Το μόνο δώρο που έχει να τους προσφέρει ο παπάς είναι το «αντίδωρο». Από πνευματικά δώρα, ΤΙΠΟΤΑ!

Ποιο πέρα, σε άλλη χώρα που μπορεί να είναι και πολύ κοντά μας, κάποιοι «Χριστιανοί» ηγέτες μετράνε τα πτώματα των αντιπάλων και κομπάζουν για τα μακάβρια κατορθώματά τους που ο “θεός” τους (διάβολο τον λένε στην καθομιλουμένη) τούς βοήθησε να επιτελέσουν. Το χειρότερο είναι ότι οι ηττημένοι ηγέτες αρνούνται να παραλάβουν τις σωρούς χιλιάδων νεκρών στρατιωτών τους, που σκοτώθηκαν στο έδαφος της εχθρικής χώρας, για να μην πληγεί ο εγωισμός τους και να μην ξεσηκωθεί εναντίον τους η έτσι κι αλλιώς αποχαυνωμένη κοινή γνώμη. Για τέτοιο διαβολικό κυνισμό μιλάμε…

Κι έτσι, οι κατ’ όνομα χριστιανοί ηγέτες της Δύσης αποδεικνύονται τα μοχθηρότερα ερπετά της γης που ηδονίζονται να δολοφονούν συνανθρώπους των, μεθώντας από το αίμα άτυχων στρατιωτών ή και πολιτών (“παράπλευρες απώλειες” τις λένε). Ηδονίζονται να ξοδεύουν δισεκατομμύρια για θανατηφόρους εξοπλισμούς και ν’ αφήνουν τους λαούς να πεθαίνουν από την πείνα. Πρόκειται για το απόλυτο κακό σε κοινή θέα!

Και δεν υπάρχουν αυτοί που θα το αναχαιτίσουν! Δεν υπάρχουν χριστιανοί πλήρεις Αγίου Πνεύματος που θα αποδυθούν με τις ολονύχτιες προσευχές τους σε αδυσώπητο πνευματικό πόλεμο (spiritual warfare) ώστε να κατατροπώσουν τον διάβολο (δηλαδή τον θεό του κόσμου τούτου) και να επιφέρουν ειρήνη και αδελφοσύνη μεταξύ των λαών.

Έτσι, οι πόλεμοι, οι γενοκτονίες, οι καταστροφές υποδομών, νοσοκομείων, πολιτιστικών μνημείων συνεχίζονται από τους χριστιανούς-βαρβάρους της Δύσης, που αντί για Φως έγιναν πυκνό πνευματικό σκοτάδι. Αντί για το Αλάτι της γης έγιναν θανατηφόρο δηλητήριο…

Κατά τ’ άλλα, σήμερα είναι η γιορτή του Αγίου Πνεύματος, που εδώ και αιώνες είναι άφαντο από τα γήινα δρώμενα, όπως είναι και ο Σωτήρας Χριστός.

Απολαύστε «χριστιανοί» την αργία σας στις παραλίες ή όπου αλλού γουστάρετε, διότι κανείς δεν ξέρει τι θα μας ξημερώσει. Το μέλλον διαγράφεται ζοφερότερο από το παρόν… Δυστυχώς!

By Μαρία Σεφέρου

https://www.seferou-maria.gr/i-apousia-tou-agiou-pnevmatos-apo-ti-zoi-mas/.

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/DioskourosN

Διάβολος: Ο γνωστός-άγνωστος της καθημερινότητας

photo

Διάβολος: Ο γνωστός-άγνωστος της καθημερινότητας

8 Μαΐου 20258 Μαΐου 2025
Μαρία Σεφέρου

 Ποιος είναι αυτός ο τύπος που ο Έλληνας, Ορθόδοξος και μη, έχει στο στόμα του καθημερινά και ξαποστέλνει σε αυτόν εχθρούς και φίλους και σε οργή και σε χαρά ακόμη και χαϊδευτικά;

Ποιος είναι αυτός ο τύπος που πρωταγωνιστεί στα ελληνικά σίριαλ, όπου οι κατ’ ευφημισμόν ηθο-ποιοί διανθίζουν τους διαλόγους τους με μπόλικα «άει στο διάολο», ενώ οι τηλεθεατές ξελιγώνονται στα γέλια με τη μακάβρια κατάρα και οι νεότεροι, ως μιμητικά ζώα που είμαστε, εθίζονται να την χρησιμοποιούν σε κάθε ευκαιρία;

Ποιος είναι αυτός ο Σατανάς που οι Χριστιανοί πιστεύουν ότι ματαίωσε τα σχέδια του Θεού από την αρχή της Δημιουργίας ξεγελώντας την Εύα να δοκιμάσει τον απαγορευμένο καρπό;

Ποια είναι αυτή η πνευματική οντότητα που ανά τις χιλιετηρίδες κερδίζει τις μάζες και τις κακομεταχειρίζεται ανελέητα, διότι ο ξαποδώ είναι βλοσυρός και δεν πιάνεται ποτέ φίλος;

Είναι άραγε πλάσμα της ανθρώπινης φαντασίας που μορφοποιήθηκε σε στοιχειακό;  Ή μήπως είναι υπαρκτό μεταφυσικό ον που φαίνεται να πλανά την ανθρωπότητα από καταβολής κόσμου, ενώ οι Χριστιανοί περιμένουν την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού για να τον δέσει για χίλια χρόνια, σύμφωνα με την Αποκάλυψη του Ιωάννη, και μετά να τον απολύσει ξανά για να πλανά και πάλι τους ανθρώπους;

Και αφού, σύμφωνα με αυτό το αφήγημα, ο Θεός έχει την εξουσία πάνω στον διάβολο να τον δέσει όποτε θέλει και να τον απολύσει όποτε αποφασίσει, εξάγεται αβίαστα το συμπέρασμα ότι μέχρι σήμερα συνειδητά τον έχει αφήσει ελεύθερο για να πλανά τους ανθρώπους και να τους παρασύρει σε συμφορές, σφαγές και ολοκαυτώματα.  Έτσι δεν είναι; Κοινό νου χρησιμοποιώ, και όχι σοφιστείες.

Λοιπόν, μιλήστε με τον εαυτό σας και αποφασίστε:  Ή ο Θεός είναι προσωπικό όν που ηττήθηκε από την αρχή της δημιουργίας από το δημιούργημά του τον Λούσιφερ, κοινώς Διάβολο ή Σατανά, ή δεν είναι προσωπικός αλλά απρόσωπο Πνεύμα ασύλληπτο στην ανθρώπινη διάνοια, συμπαντική ενέργεια,  Υπέρτατος Νους, ένα σύνολο συμπαντικών νόμων που θεμελιώθηκαν από την αρχή της δημιουργίας για να διέπουν το Σύμπαν – ένα Σύμπαν που προκαλεί δέος με την ομορφιά, τη σοφία, την αρμονία και την πρόνοια για την επιβίωση όλων των όντων.

Η πίστη σε έναν προσωπικό Θεό, που ούτε προλαμβάνει ούτε εμποδίζει το κακό να παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις  και πιο βάρβαρες μορφές, που όμως θα μπορούσε να το σταματήσει αλλά τάχα δεν θέλει να παραβιάσει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, ενώ αφήνει ανενόχλητες τις τυραννικές κυβερνήσεις και τα Ιερατεία να την περιορίζουν απροκάλυπτα έως πλήρους κατάργησης, οδηγεί σε νοητικό αυτισμό και σχιζοφρένεια.

Τώρα τι είδους άυλες οντότητες υπάρχουν στο Σύμπαν, αόρατες από τους κοινούς θνητούς αλλά αισθητές από τους διορατικούς,  άλλες καλόβουλες και άλλες κακόβουλες, και πώς προέκυψαν είναι δύσκολο να απαντηθεί με σιγουριά.  Με βάση την έρευνά μου στη Βίβλο έχω κατηγοριοποιήσει τους τρόπους που προκύπτουν οι κακόβουλες οντότητες, και θα τις βρείτε στο οικείο κεφάλαιο του δωρεάν ηλεκτρονικού βιβλίου μου «Φως στο Λαβύρινθο της Βίβλου».

Εκείνο που είναι σίγουρο είναι ότι, όπως στη γη, έτσι και στο πνευματικό πεδίο διεξάγεται  ένας αμείλικτος πόλεμος μεταξύ του καλού και του κακού, και  ευτυχώς προς το παρόν το πάνω χέρι έχει το καλό. Και είναι χρέος της ανθρωπότητας να επικρατήσει το καλό, αποτρέποντας την εκπλήρωση μακάβριων προφητειών για Αρμαγεδδώνες και κολάσεις στο πυρ το εξώτερον, που αναμένουν  με ανυπομονησία πεπλανημένοι χριστιανοί μόνο και μόνο για να  επιβεβαιωθεί η εύθραυστη πίστη τους, βαυκαλιζόμενοι με την ελπίδα ότι οι ίδιοι θα γλιτώσουν.

Το ιερό αυτό χρέος βαρύνει έναν-έκαστο από εμάς ατομικά και συλλογικά, και δεν πρόκειται να επέμβει την τελευταία στιγμή κανένας Χριστούλης και καμία Παναγίτσα για να μας γλιτώσει από τον αφανισμό. Όπως στρώνουμε, θα κοιμηθούμε. Ό,τι σπέρνουμε θα θερίσουμε. Ο Συμπαντικός Νόμος της αιτίας και του αποτελέσματος είναι αμείλικτος και τυφλός.

By https://www.seferou-maria.gr/author/admin/.

https://www.seferou-maria.gr/diavolos-o-gnostos-agnostos-tis-kathimerinotitas/.

dioskourosnews.com : Ειχε πει ο Ν. Καζαντζακης:

Ή δεν υπάρχει αυτό που λέµε Θεός, ή ο Θεός αγαπάει τα φονικά και τις ατιµίες! , και αν υπάρχει Θεός, ε, τότε πια, µούντζωτα!

dioskourosnews.com

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ

Μπορείτε να μας βρείτε στο Twitter

https://twitter.com/DioskourosN